به من بگو به چی فکر می کنی ؟ تا بهت بگم چه کسی هستی ؟

آیا تو از آن افرادی هستی که همواره به فکر جمع مال و منال و زمین و سهام است ؟ یا دنبال جاه و مقامی و از جمله افرادی هستی که دوست دارد با خدم و حشم و محافظ شخصی حرکت کند ؟ یا جزو کسانی هستی که دنبال هوا و هوس و خوش گذرانی است ؟

بی تعارف بگم، اگر تمام فکر و ذکرت موارد بالا باشد پس تو یک برده هستی. برده‌ی حرص و طمع و شهوت خودت هستی که هیچ پایان و سیر شدنی در آن نیست. زیرا معنی واقعی حاکمیت و پادشاهی این است که ابتدا بر نفس خود حاکم باشی و سپس بر دیگران حکومت کنی. باید خودت را از غل و زنجیر طمع و شهوت رها کنی.

کسی که بر شهوت خود غلبه کند و از حرص و طمع و هوا و هوس به دور باشد، هیچگاه برده‌ی املاک و جایگاه و پول نخواهد بود. انسان واقعی به مادیاتی که اکثریت مردم خود را در آن غرق می کنند فکر نمی کند. چون هیچگاه انسانی که برده باشد، پادشاه نخواهد شد و آن جوری که عوام فریبها برای مال دنیا خم می شوند، او خم نخواهد شد زیرا این راه و روش مربوط به افراد فرومایه است و نه افراد والامرتبه.

انسان بدون اینکه آقازاده و یا اشراف زاده باشد می تواند در مقام بالا و آقایی و حاکمیت حقیقی بر خود باشد. اگر عزت و مقام پادشاهی را داری چون توانستی بر مملکت نفس خود فائق آیی. آن هنگام است که خداوند نیز محبت تو را در دل دیگران می اندازد. برای مثال به گاندی و داستان زندگیش نگاهی بیانداز که چقدر ساده بود ولی حاکمیت و محبت او تا کجاها امتداد داشت. او فقط با اعتصاب غذا کل استعمار را تهدید می کرد به طوری که مجلس انگلیس جلسه‌های فوری برگذار می کرد تا بتواند برای این مسئله راه حلی پیدا کند. گاندی 400 میلیون هندی را با یک سخنرانی جمع می کرد انگار یک چوب جادو داشت و همه را مسحور خود می کرد. در واقع این، حاکمیت و پادشاهی واقعی است که هیچگاه از بین نمی رود.

املاک و ساختمانها و پول و ثروت و جاه و مقام، همه از بین می روند و نمی توانی با خود به قبر ببری و فقط به ورثه تو منتقل می شوند و سپس به ورثه آنها و همینطور این مسئله ادامه می یابد تا روزی که همه آنها از بین بروند. اما دوستی و محبت مردم نه تنها تا قبر همراهت میکند بلکه مانند یادگاری بعد از مرگت باقی خواهد ماند. همانطور که اسم گاندی همچنان باقیست و همه اورا به نیکی یاد می کنند.

ثروت واقعی این است که خودت را از لذتهای دروغین رها کنی

حاکمیت و پادشاهی واقعی این است که تو برده‌ی پول نباشی. هنگامی که بر دل دیگران حاکم شدی آنگاه تو پادشاه واقعی هستی. کسانی که عاشق پول و املاک هستند، برده‌ی آنها خواهند شد که در نهایت همان پولها و حرص و طمع، آنها را با سکته یا فشار خون و استرس خواهد کشت و متأسفانه هیچ کدام را هم با خود نمی برند.

باور کن این گونه افراد فقیر هستند و نه پولدار.

تصمیم درست امروز برای ساخت فردای بهتر